تخمین رابطه تجربی مقاومت فشاری و مقاومت الکتریکی رویه‏های بتنی نفوذپذیر جهت کاربرد در زهکشی راه‏ها و عرشه پل‏ها

بتن نفوذپذیر، یا بتن متخلخل، به دلیل داشتن حفرات به­هم پیوسته، اجازه عبور آب با سرعت زیاد از سطح به لایه­های زیرین را فراهم می­کند. گرچه یکی از مهم­ترین شاخصه­های کامپوزیت­های سیمانی، نفوناپذیر بودن آنها است، ولی بتن نفوذپذیر برای کاربرد­های خاص مانند رویه­های نفوذپذیر در پارکینگ­ها، عرشه پل‏ها و سطوح جاده­ها مورد استفاده قرار می­گیرد. با توجه به مشکلاتی که سطوح نفوذناپذیر برای شهرها ایجاد کرده­اند، از جمله عدم نفوذ آب بارندگی و در نتیجه ایجاد سیلاب و همچنین عدم تغذیه مناسب سفره­های آب زیرزمینی، انتظار می­رود که در آینده نزدیک افزایش چشمگیری در استفاده از بتن نفوذپذیر در پروژه­های عمرانی مشاهده شود. در این تحقیق، برای بررسی رابطه بین کیفیت پیوند بین خمیر سیمانی و سنگدانه با مقاومت الکتریکی و همچنین ارزیابی میزان تخلخل مؤثر کامپوزیت­های سیمانی نفوذپذیر، ملات­های نفوذپذیر با درصدهای جایگزینی متفاوت دوده سیلیسی (تا 20%) به جای سیمان ساخته و بعد از عمل­آوری در شرایط آب آهک و آب نمک تحت آزمایش قرار گرفتند. آزمایش‏های انجام شده شامل مقاومت فشاری، مقاومت الکتریکی و نفوذپذیری بود. هدف از این آزمایش­ها، رسیدن به تعادلی بین خصوصیات مکانیکی و هیدرولیکی ملات نفوذپذیر و همچنین پیدا کردن رابطه­ای بین مقاومت فشاری و الکتریکی این کامپوزیت­هاست. نتایج نشان داد که نمونه­های حاوی سنگدانه­های درشت­تر، عملکرد بهتری در مقاومت­های فشاری و الکتریکی دارند. همچنین، عمل­آوری نمونه­ها در آب نمک، مقاومت الکتریکی نمونه­ها را به شدت کاهش داد. به طوری که حتی بعد از 90 روز عمل­آوری، نمونه­ها به ندرت بیش از 10 اهم- متر مقاومت را از خود نشان دادند.  علاوه بر این، رابطه خطی معناداری بین مقاومت فشاری و الکتریکی به­دست آمد.